Kiedy gwałt był komiczny

Ostatnio, przeglądając archiwum „zabawnych” komiksów, uderzyło mnie, jak często i jak łatwo oferowano gwałt jako motyw, fabułę lub puentę. To nie był jaskiniowiec retro komiks z ciemnych lat pięćdziesiątych, nie! Był to materiał z końca XX wieku, narysowany w latach dziewięćdziesiątych, głównie z oświeconej Europy. Narysowane i napisane po wynaleziono feminizm. A jednak wciąż od nowa: gwałt jako sposób uwodzenia, gwałt jako sport widowiskowy. Gwałt jako zabawne nieszczęście, które sprawia, że ​​widzowie są świadkami in komiczny śmiech, zachęcający czytelników komiksów do wspólnego śmiechu. Gwałt jako pies (czasami dosłownie!) W opowieści o kudłatym psie.

To irytujące i niewygodne widzieć cały humor z gwałtu, patrząc z naszej perspektywy z epoki #MeToo. Jeśli uważasz, że zmiana społeczna się nie dzieje, pomyśl jeszcze raz. Taka sztuka po prostu się dziś nie tworzy. Odkryliśmy lepsze dowcipy; znaleźliśmy rzeczy, z których można się śmiać, a które nie koncentrują się na bólu i traumie. Tak, jest jeszcze kilku komików - szczególnie w świecie standupów - którzy są ideologicznie oddani żartowi o gwałt i ich „prawie” do opowiedzenia go w ramach wolności słowa. I oczywiście. one do mam takie prawo. Ale tak nie jest zabawny już więcej - nie ci komicy, nie ich dowcipy na temat gwałtu, ani te komiksy skupione na gwałcie. To duża zmiana w ciągu jednego pokolenia.

Przejdźmy konkretnie. Spójrz na niektóre z tych komiksów o gwałcie. W dzisiejszym poście wykorzystam komiksy narysowane przez Dany'ego, płodnego europejskiego artystę komiksowego. (Dany jest prawdopodobnie najbardziej znany, wraz z grupą innych artystów, z długiego serialu komiksowego pt Rooiego Oortjesa.)

Powyższy komiks używa tropu gwałtu, aby ominąć niektóre starożytne poglądy na temat kobiecych przyzwoitości seksualnych. Nie powinna być do przodu, nie powinna „tego chcieć”, nie może po prostu powiedzieć „Chodź tu i pieprzyć mnie, ty seksowna bestio!” Dlatego podkreśla, jak wrażliwa jest na gwałt, próbując uwieść nieświadomego mężczyznę, z którym jest, do zwrócenia większej uwagi na nią niż na morze. Uważam to za bardziej smutne niż zabawne.

W następnym przykładzie spotykamy pewnego rodzaju podrywacza. Nie sądzę, żeby dosłownie groził gwałtem, ale wyraźnie jest przerażający, wspominając o tym, gdy próbuje wciągnąć seksowną laskę do swojego samochodu na seks:

Następny komiks to ostatni panel z sekwencji opowieści o mężu i żonie odwiedzających zoo. W nie pokazanych częściach mężczyzna bardzo celowo wmanipulował swoją żonę w zagrodę goryla, aby została porwana przez napalonego goryla. Teraz, kiedy była, spójrz tylko na rozbawiony uśmieszek na jego twarzy! Znajduje to wesoły że małpa gwałci żonę, podczas gdy on szydzi z niej:

Jest to gwałt jako zemsta za odrzucenie seksualne. Kto uważa to za zabawne? W 2019 roku jedynymi ludźmi, którzy uważają to za zabawne, są faceci, którzy mają niezdrowy związek ze słowem „nie”. Może incels? Ale dwadzieścia lat temu, kiedy komiksy takie jak ten były głównym nurtem, to był codzienny hardy-har-har fare!

Najlepsze (przez co mam na myśli najgorsze) zostawiłem na koniec. Ten komiks mnie fascynuje, bo kiedy go zobaczyłem, od razu go rozpoznałem. Mem ten krążył w młodości jako brudny „żart”, przez co rozumiem jako rodzaj seksualnej fantazji, opowiadany ustnie jako krótka historia przygodowa z udziałem Indian i kowbojów, z puentą, która miała być zabawna. Po raz pierwszy usłyszałem to jako nastolatek w latach 1980., ale ktoś spisał długą i niezwykle brutalną wersję tego w erze Usenetu i wysłał go do alt.sex.stories. We wszystkich swoich różnych formach, sedno opowieści dotyczy kobiety schwytanej przez złoczyńców, rozebranej, związanej i wykorzystanej, by złoczyńcy zostali wypędzeni przez przybycie domniemanego ratownika. Dziękuje mu z wielką ulgą, tylko po to, by zaczął zdejmować spodnie, gdy z żalem mówi jej „To nie jest twój szczęśliwy dzień”.

Najlepsza komedia polega na żartowaniu z potężnych. Większość żartów dotyczących gwałtu jest odwrotna: gdy gdzieś w żartie znajduje się ofiara gwałtu, nieuchronnie kończymy się śmiechem, przynajmniej w pewnym stopniu, z czyjegoś bólu lub bezsilności. Ale ten komiks? To Centra ta bezsilność, czyniąc z tego cały punkt. Ha ha, jest całkowicie bezradna i (dosłownie) wyruchana!

Może kiedyś było to zabawne, ale czasy się zmieniły. I cieszę się.