Ścieżka życia Hugh Hefnera [Infografika]

Spoczywaj w pokoju Hugh Hefner

DOSTARCZONE PRZEZ VPORN.COM.

LUBISZ INFOGRAFIĘ? WBUDUJ GO NA SWOJEJ STRONIE INTERNETOWEJ

Po prostu skopiuj i wklej poniższy kod:

 Zobacz pełną wersję (przez Vporn.com )

 

Ku pamięci Hugh Hefnera, założyciela Playboya, przygotowaliśmy infografikę, która podąża ścieżką życia Hefa.

To była ostatnia środa, kiedy szokująca wiadomość dotarła do świata śmierci Hefa. Miał 91 lat. Możesz również o tym przeczytać więcej jak Hef jest pamiętany przez gwiazdy porno w artykule, który opublikowaliśmy następnego dnia. Ale jestem pewien, że wszyscy już dobrze znacie smutne wieści.

Moje pierwsze spotkanie z Playboyem jest dość niewyraźne. Miałem chyba 10 lat albo coś. Kiedy jeszcze mieszkaliśmy z rodzicami, dom, w którym mieszkaliśmy, miał kilka strychów. Ten był wyjątkowy, tuż nad garażem i dostępny tylko po drabinie. Z jakiegoś powodu zawsze lubiłem tam spędzać czas. Sam.

Nie do końca to pamiętam, ale w dużych beczkach było mnóstwo piasku, którym lubiłem się bawić i robiąc z tego cały bałagan. Poza tym było mnóstwo płytek, których użyłem do budowy Bóg wie czego. I ich też łamanie.

Zanim znalazłem to specjalne pudełko, prawdopodobnie minął rok lub cokolwiek. Cóż, tam było, pudełko kartonowe, które znalazłem za bałaganem. Każdemu dziecku bardzo pociąga bałagan i bałagan. Nie wiem, o co chodzi, ale nie byłem inny. Zawsze intrygowało mnie, gdy widziałem dużą stertę wszelkiego rodzaju rzeczy. Jednak nigdy nie byłem zbieraczem.

W każdym razie, otworzyłem pudełko i były tam różne rodzaje magazynów ułożone jeden na drugim. Nie miałem pojęcia, o co chodzi i oczywiście wyjąłem górną. Kiedy zacząłem przeglądać strony, okazało się, że jest pełna nagich kobiet.

Będąc w latach, kiedy zacząłem się uczyć, do czego naprawdę mam swojego penisa, oczywiście od razu urosłem. I tak po raz pierwszy natknąłem się na Playboya. Zgadłeś, przez następne miesiące spędzałem popołudnia na strychu, bawiąc się.

To było naprawdę bezpieczne, bo nikt nie mógł cię znaleźć. Nie wspominając o tym, że kiedy ktoś dowiedział się, gdzie jesteś i zanim wstał, wszystko już zostało załatwione. Dla wszystkich bawiłem się piaskiem i kafelkami, ale w rzeczywistości bawiłem się moim dzięciołem.

Ale wtedy wydarzyło się coś tajemniczo dziwnego. Pewnego dnia, kiedy wróciłem do domu ze szkoły i pobiegłem na strych, pudełka już nie było. Ktoś to wziął.

Aż do dziś nie wiem, kto zabrał pełne pudełko Czasopisma Playboy. Właściwie nigdy nie chciałem rozwiązać zagadki, ale jestem pewien, że to mój ojciec. Kto jeszcze, prawda? A może mój brat też potajemnie wiedział o tym miejscu. Ale był maniakiem i rzadko wychodził z pokoju i wychodził na zewnątrz.

Mogę tylko powiedzieć, dziękuję tato, że je tam ukryłeś. Nie wiem, kiedy po raz pierwszy miałbym okazję w inny sposób przejrzeć magazyn. Może to jest powód, dla którego zmieniam się w takiego zboczeńca, jakim jestem dzisiaj. Gdyby nie te magazyny Playboya, mógłbym nawet nie być tutaj, pisząc o nich.