Porno z wielu narodów

Pozdrowienia, miłośnicy porno! Ci z nas, którzy kupowali, oglądali, kolekcjonowali i korzystali z pornografii jeszcze przed wynalezieniem Internetu, a nawet (łyk) przed wynalezieniem domowego urządzenia do oglądania kaset wideo, już dawno zauważyli, że nie wszystkie kraje są stworzeni równi, jeśli chodzi o produkcję i eksport pornografii dla naszej globalnej rozrywki. Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego jest tak wiele różnic?

Ranking krajów produkujących pornografię na świecie wygląda mniej więcej tak:

1. United States
2. Japonia (prawdopodobnie powinna być numerem 1)
3. Różne części Europy
4. Anglia
5. Kraje również rządzone
6. Wszyscy inni (w ogóle brak produkcji handlowej / eksportowej)

Istnieje wiele skomplikowanych czynników prawnych i kulturowych, które wyjaśniają wszystkie różnice, a im bliżej przyjrzysz się jednemu krajowi, tym bardziej skomplikowane będą sprawy. Ale powody zwykle sprowadzają się do cenzury prawnej i pruderii kulturowej / religijnej, które nie zawsze się pokrywają, nawet jeśli jest to typowy sposób obstawiania.

Na przykład Stany Zjednoczone mają długą historię cenzury porno; chociaż oskarżenia o nieprzyzwoitość w USA stały się dość rzadkie w XXI wieku, zostały skierowane przeciwko producentom pornografii uważanej za zbyt ekstremalną lub brutalną, co prowadzi do nieco widocznego efektu moderowania na poziomie BDSM i pornografii typu gonzo produkowanej w USA. Bardzo podobnie jest w przypadku produkcji porno w formacie United States koncentruje się w kilku najbardziej liberalnych stanach, takich jak Kalifornia, gdzie lokalne prawa i prokuratorzy są stosunkowo liberalne.

Historycznie rzecz biorąc, w drugiej połowie XX wieku najbardziej sprośne porno dostępne w Stanach Zjednoczonych pochodziło z Danii, Szwecji, Niemiec i innych miejsc w Europie Północnej, gdzie prawo było (najwyraźniej) bardziej liberalne niż gdziekolwiek w Stanach Zjednoczonych. Zdecydowanie najbardziej znanymi nadrukami były „Color Climax” i „Swedish Erotica”, ale nie były one jedyne. Europejskie czasopisma i filmy porno „XXX” oraz niemieckie filmy BDSM były (przynajmniej o ile wiedzieli amerykańscy kupujący) najbardziej dosadne na świecie.

Anglia otrzymuje zaszczytne wyróżnienie od wielu dziesięcioleci, produkując niezbyt wyraźne magazyny i filmy fetyszowe na całej mapie, od biczowania po gumę i skórę, lewatywy, dominację kobiet, fetysz stóp i grę na kucykach i wiele innych. Brytyjskie porno, zawsze nękane przez oskarżenia o nieprzyzwoitość, nigdy nie było znane ze zbyt dużej jawności; ale dla różnorodność fetyszuBrytyjczycy są pokonani tylko przez Japończyków. Co dziwne, Australijczycy i Kanadyjczycy nigdy nie wyprodukowali (a przynajmniej nigdy nie wyeksportowali) żadnego porno, o którym warto wspomnieć.

Pod koniec lat 1980., gdy kolekcjonerzy anime i mangi zaczęli otwierać kanały handlowe na Pacyfiku między Japonią a (głównie) Kalifornią, w świadomości amerykańskiego konsumenta porno zaczęło wyłaniać się świadomość, że za całym światem jest głęboko perwersyjne japońskie porno. bariery językowe i kulturowe oraz bariery handlowe i geograficzne. BDSM tak sprośny, jak wszystko, co kiedykolwiek widziano w berlińskim skórzanym klubie, każdy rodzaj perwersji i perwersji, jakie może sobie wyobrazić kultura oparta na wstydzie, porno z cosplayami i fetyszami każdego możliwego do wyobrażenia rodzaju i wielu rodzajów, których nigdy wcześniej nie wyobrażano poza Japonią. Jasne, na początku były to głównie plotki i insynuacje, ale gdy internet naprawdę przełamał ostatnie bariery pod koniec lat 1990., prawda w całej swojej perwersyjnej chwale eksplodowała na światowej scenie:

To było zawsze tam; vintage japońskie porno to bardzo ważna rzecz. To są ludzie, którzy wynaleźli pornografię z mackami w cholernym XVII wieku!

Zobacz także losowe wydania Klub Kitana już w latach pięćdziesiątych XX wieku:

Od tego momentu światowe źródła pornografii dość szybko maleją. Kilka krajów, takich jak Tajlandia, jest znanych z pornografii transpłciowej i rzeczywiście niewielkie ilości pornografii uciekają z dość dużej garstki krajów w całej Azji. Jest trochę dość oswojonego materiału z Meksyku i Brazylii, trochę więcej z Hiszpanii i trochę z Południowej Afryki. Uogólniając dziko, wydaje się, że w krajach Europy Południowej i Ameryki Południowej, w których Kościół katolicki był historycznie dominujący, produkcja pornografii na jakąkolwiek jawną i komercyjną skalę nigdy nie była możliwa ani praktyczna; aw większości krajów muzułmańskich jest to najwyraźniej całkowicie niemożliwe i / lub nie do pomyślenia.

Europa Wschodnia była szczególnym przypadkiem. Komunizm w stylu sowieckim, z powodów ideologicznych, które nie były dla mnie jasne, był wyjątkowo pruderyjny; nigdy nie było żadnego radzieckiego porno, o którym można by mówić, i niewiele z żadnego z krajów Europy Wschodniej „za żelazną kurtyną”. (Wydaje się, że także Czerwone Chiny były w dużej mierze wolne od pornografii; w Internecie jest teraz mnóstwo chińskojęzycznej pornografii, ale wyznaję prawie całkowitą ignorancję, gdzie jest produkowana, pośród licznych płatów chińskiego na całym świecie. mówienie o kulturze). Ale po upadku Związku Radzieckiego nastąpił wybuch twórczości pornograficznej w całej Europie Wschodniej i samej Rosji; połączenie słabej gospodarki i wspaniałych modelek słowiańskich stworzyło mini-boom porno. Ale nie było tradycyjny pornograficznej kreatywności, a zwłaszcza BDSM, niektóre produkcje były śmiesznie złe, a modele szczególnie „nie interesowały się tym”. Z biegiem czasu umiejętności produkcyjne poprawiły się w kilku krajach i nadal pojawiają się bardzo dobre filmy porno; ale w innych krajach (w tym w samej Rosji) produkcja porno wydaje się znowu wyschnąć. Przypuszczam, że ma to związek z powrotem autorytarnego rządu w sojuszu z religią prawosławną, ale tylko zgaduję; wiem tylko na pewno, że nie widzę już wielu komercyjnych filmów porno wypływających ze studiów w Moskwie i Petersburgu, tak jak to było kilkanaście lat temu.

Dziękuję za przybycie ze mną na tę burzliwą wycieczkę po światowych źródłach pornografii!