Η Ζωή του Χιου Χέφνερ [Infographic]

Ξεκουραστείτε ειρηνικά Hugh Hefner

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΕ ΕΣΩ Vporn.com.

Σας αρέσει η πληροφορική; Ενσωματώστε το στο ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΑΣ

Απλώς αντιγράψτε και επικολλήστε τον παρακάτω κώδικα:

 Προβολή πλήρους έκδοσης (μέσω Vporn.com )

 

Στο μνημείο του Hugh Hefner, του ιδρυτή του Playboy, δημιουργήσαμε ένα infographic που ακολουθεί τη ζωή του Hef.

Ήταν την περασμένη Τετάρτη όταν μια συγκλονιστική είδηση ​​έπληξε τον κόσμο του θανάτου του Hef. Ήταν 91 ετών. Μπορείτε επίσης να διαβάσετε περισσότερα γι 'αυτό πώς θυμάται ο Hef από τους pornstars σε ένα άρθρο που δημοσιεύσαμε την επόμενη μέρα. Αλλά είμαι σίγουρος ότι όλοι γνωρίζετε ήδη καλά τα θλιβερά νέα.

Η πρώτη μου συνάντηση με το Playboy είναι αρκετά θολή. Ήμουν πιθανώς 10 ή κάτι τέτοιο. Πίσω όταν ζούσα με τους γονείς μου, το σπίτι στο οποίο ζούσαμε είχε πολλές σοφίτες. Αυτό ήταν ξεχωριστό, ακριβώς πάνω από το γκαράζ και ήταν προσβάσιμο μόνο με σκάλα. Για κάποιο λόγο, μου άρεσε πάντα να κλείνω εκεί. Μόνος.

Δεν το θυμάμαι ακριβώς εντελώς, αλλά υπήρχε ένας τόνος άμμου σε μεγάλα βαρέλια που μου άρεσε να παίζω και να φτιάχνω ένα σωρό χάος. Επίσης, υπήρχε ένας τόνος πλακιδίων που χρησιμοποιούσα για την κατασκευή του Θεού ξέρει τι. Και σπάζοντας τους επίσης.

Πριν βρω αυτό το ειδικό κουτί, πιθανότατα πέρασε ένα χρόνο ή οτιδήποτε άλλο. Λοιπόν, ήταν, ένα κουτί από χαρτόνι που ανακάλυψα πίσω από την ακαταστασία. Κάθε παιδί προσελκύεται πολύ από το χάος και την ακαταστασία. Δεν ξέρω τι συμβαίνει, αλλά δεν ήμουν διαφορετικός. Πάντα με ενθουσίαζε όταν είδα ένα μεγάλο σωρό όλων των ειδών. Ωστόσο, δεν ήμουν ποτέ συσσωρευτής.

Τέλος πάντων, άνοιξα το κουτί και υπήρχαν όλα τα είδη περιοδικών στοιβάζονται το ένα πάνω από το άλλο. Δεν είχα ιδέα για το τι ήταν και, προφανώς, έβγαλα το κορυφαίο. Μόλις άρχισα να ξεφυλλίζω σελίδες, ανακάλυψα ότι είναι γεμάτη γυμνές γυναίκες.

Όντας στα χρόνια που άρχισα να μαθαίνω τι πραγματικά έχω για το πουλί μου, φυσικά, μεγάλωσα αμέσως. Και έτσι έπεσα για πρώτη φορά στο Playboy. Το μαντέψατε, τους επόμενους μήνες πέρασα τα απογεύματά μου στη σοφίτα.

Ήταν πραγματικά ασφαλές γιατί κανείς δεν μπορούσε να σας βρει. Για να μην αναφέρουμε, όταν κάποιος ανακάλυψε πού βρίσκεστε και πριν τεθεί, είχατε ήδη όλα ταξινομημένα. Για όλους, έπαιζα με την άμμο και τα πλακάκια, αλλά στην πραγματικότητα έπαιζα με το μουστάκι.

Αλλά τότε συνέβη κάτι μυστηριωδώς περίεργο. Μια μέρα, όταν επέστρεψα στο σπίτι από το σχολείο και έσπευσα στη σοφίτα, το κουτί δεν ήταν πια. Κάποιος το πήρε.

Μέχρι σήμερα, δεν ξέρω ποιος πήρε το κουτί γεμάτο Περιοδικά Playboy. Πραγματικά, ποτέ δεν ήθελα να λύσω το μυστήριο, αλλά είμαι κάπως σίγουρος ότι ήταν ο πατέρας μου. Ποιος άλλος, σωστά; Ή ίσως ο αδερφός μου ήξερε κρυφά και αυτό το σημείο. Αλλά ήταν geek και σπάνια έφυγε από το δωμάτιο και πήγε έξω.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι, ευχαριστώ, μπαμπά, που τους έκρυψε εκεί. Δεν ξέρω πότε θα είχα την ευκαιρία να διαβάσω το περιοδικό διαφορετικά. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μεταμορφώνομαι σε αυτήν την περίοδο που είμαι σήμερα. Αν δεν ήταν για αυτά τα περιοδικά του Playboy, ίσως να μην είμαι εδώ σήμερα, γράφοντας για αυτά.