สื่อลามกจากหลายประเทศ

สวัสดีคนรักหนังโป๊! พวกเราที่ซื้อดูรวบรวมและเพลิดเพลินกับสื่อลามกตั้งแต่ก่อนการประดิษฐ์อินเทอร์เน็ตหรือแม้กระทั่ง (อึก) ตั้งแต่ก่อนการประดิษฐ์เครื่องรับชมเทปวิดีโอภายในบ้านจะสังเกตเห็นมานานแล้วว่าไม่ใช่ทุกประเทศ ถูกสร้างขึ้นอย่างเท่าเทียมกันเมื่อพูดถึงการผลิตและส่งออกสื่อลามกเพื่อความบันเทิงระดับโลกของเรา แต่คุณเคยสงสัยบ้างไหมว่าทำไมถึงมีความเหลื่อมล้ำมากมาย?

อันดับของประเทศผู้ผลิตสื่อลามกทั่วโลกมีดังนี้:

1. ประเทศสหรัฐอเมริกา
2. ญี่ปุ่น (น่าจะเป็นอันดับ 1)
3. ส่วนต่างๆของยุโรป
4. ประเทศอังกฤษ
5. ประเทศที่ดำเนินการด้วย
6. คนอื่น ๆ (ไม่มีการผลิตเชิงพาณิชย์ / ส่งออกเลย)

มีปัจจัยทางกฎหมายและวัฒนธรรมที่ซับซ้อนมากมายที่อธิบายถึงความแตกต่างทั้งหมดและยิ่งคุณมองไปที่ประเทศใดประเทศหนึ่งมากเท่าไหร่สิ่งที่ซับซ้อนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น แต่โดยทั่วไปแล้วสาเหตุจะเกิดขึ้นกับการเซ็นเซอร์ทางกฎหมายและความรอบคอบทางวัฒนธรรม / ศาสนาซึ่งมักไม่ทับซ้อนกันแม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะเป็นวิธีการเดิมพันก็ตาม

ตัวอย่างเช่นสหรัฐอเมริกามีประวัติการเซ็นเซอร์สื่อลามกมายาวนาน แม้ว่าการฟ้องร้องเรื่องลามกอนาจารของสหรัฐฯจะกลายเป็นเรื่องที่หายากในศตวรรษที่ 21 แต่พวกเขาก็ถูกนำมาต่อต้านผู้ผลิตสื่อลามกที่ถือว่ารุนแรงหรือรุนแรงเกินไปซึ่งนำไปสู่ผลการกลั่นกรองที่ค่อนข้างชัดเจนต่อระดับ BDSM และสื่อลามกประเภทกอนโซที่ผลิตในสหรัฐฯ นอกจากนี้ยังเป็นกรณีที่การผลิตสื่อลามกในไฟล์ ประเทศสหรัฐอเมริกา กระจุกตัวอยู่ในรัฐเสรีนิยมส่วนใหญ่ไม่กี่รัฐเช่นแคลิฟอร์เนียซึ่งกฎหมายท้องถิ่นและอัยการค่อนข้างอนุญาต

ในอดีตกล่าวได้ว่าในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 สื่อลามกที่หยาบคายที่สุดในสหรัฐอเมริกามาจากเดนมาร์กสวีเดนเยอรมนีและสถานที่อื่น ๆ ในยุโรปเหนือซึ่งกฎหมาย (เห็นได้ชัด) อนุญาตมากกว่าที่ใด ๆ ในสหรัฐอเมริกา สำนักพิมพ์ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุด ได้แก่ “ Color Climax” และ“ Swedish Erotica” แต่แทบจะไม่ได้มีเพียงแห่งเดียว นิตยสารและภาพยนตร์โป๊“ XXX” ของยุโรปและภาพยนตร์ BDSM ของเยอรมัน (อย่างน้อยที่สุดเท่าที่ผู้ซื้อในสหรัฐฯทราบ) มีความชัดเจนมากที่สุดในโลก

อังกฤษได้รับรางวัลชมเชยเป็นเวลาหลายสิบปีในการผลิตนิตยสารและวิดีโอเกี่ยวกับเครื่องรางที่ไม่โจ่งแจ้งมากนักตั้งแต่การแฟลกเจลล์ไปจนถึงหนังยางไปจนถึงการครอบงำหญิงไปจนถึงเครื่องรางเท้าไปจนถึงการเล่นม้าและอื่น ๆ อีกมากมาย มักจะถูกคุกคามโดยการดำเนินคดีเรื่องอนาจารสื่อลามกของอังกฤษไม่เคยมีใครรู้มาก่อนว่ามีความชัดเจนมาก แต่สำหรับ เครื่องรางหลากหลายชาวอังกฤษเท่านั้นที่พ่ายแพ้โดยชาวญี่ปุ่น น่าแปลกที่ชาวออสเตรเลียและชาวแคนาดาไม่เคยผลิต (หรืออย่างน้อยก็ไม่เคยส่งออก) สื่อลามกใด ๆ ที่มีมูลค่ากล่าวถึง

ในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ในขณะที่นักสะสมอนิเมะและมังงะเริ่มเปิดช่องทางการค้าทั่วมหาสมุทรแปซิฟิกระหว่างญี่ปุ่นและ (ส่วนใหญ่) แคลิฟอร์เนียมันเริ่มปรากฏขึ้นในจิตสำนึกของผู้บริโภคสื่อลามกชาวอเมริกันว่ามีทั้งจักรวาลของหนังโป๊ญี่ปุ่นที่แปลกประหลาดฝังอยู่เบื้องหลัง ภาษาและวัฒนธรรมและการค้าและอุปสรรคทางภูมิศาสตร์ BDSM หยาบคายอย่างที่เคยเห็นในคลับเครื่องหนังในเบอร์ลินการบิดเบือนทุกรูปแบบและทำให้วัฒนธรรมที่อิงกับความอับอายสามารถจินตนาการถึงคอสเพลย์และสื่อลามกเครื่องรางทุกรูปแบบเท่าที่จะจินตนาการได้และหลายประเภทที่ไม่เคยมีมาก่อนนอกญี่ปุ่น แน่นอนว่ามันเป็นข่าวลือและการเสียดสีในตอนแรก แต่เมื่ออินเทอร์เน็ตเปิดอุปสรรคสุดท้ายในช่วงปลายทศวรรษ 1990 ความจริงในความรุ่งโรจน์ที่แปลกประหลาดทั้งหมดของมันก็ระเบิดไปสู่เวทีโลก:

มันเป็น เสมอ ที่นั่น; หนังโป๊ญี่ปุ่นแนววินเทจเป็นอย่างมาก คนเหล่านี้คือคนที่คิดค้นหนังโป๊หนวดในศตวรรษที่ 17 ที่แปลกประหลาด!

ดูปัญหาแบบสุ่มของ กิตานคลับ ย้อนหลังไปถึงปี 1950:

จากนั้นเป็นต้นมาแหล่งที่มาของสื่อลามกทั่วโลกลดลงค่อนข้างเร็ว มีเพียงไม่กี่ประเทศเช่นประเทศไทยที่ขึ้นชื่อเรื่องสื่อลามกข้ามเพศและมีสื่อลามกจำนวนน้อยที่หลบหนีจากประเทศจำนวนมากทั่วเอเชีย มีวัสดุที่ค่อนข้างเชื่องจากเม็กซิโกและบราซิลอีกเล็กน้อยจากสเปนและเล็กน้อยจากแอฟริกาใต้ โดยทั่วไปแล้วดูเหมือนว่าในประเทศทางตอนใต้ของยุโรปและอเมริกาใต้ที่คริสตจักรคาทอลิกมีอำนาจเหนือกว่าในอดีตการผลิตสื่อลามกในระดับที่ชัดเจนและเชิงพาณิชย์ไม่เคยเป็นไปได้หรือใช้ได้จริง และในประเทศมุสลิมส่วนใหญ่เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้และ / หรือคิดไม่ถึง

ยุโรปตะวันออกเป็นกรณีพิเศษ ลัทธิคอมมิวนิสต์แบบโซเวียตด้วยเหตุผลทางอุดมการณ์ที่ไม่เคยชัดเจนสำหรับฉันเป็นเรื่องที่รอบคอบเป็นพิเศษ ไม่เคยมีสื่อลามกของโซเวียตที่จะพูดถึงและไม่มากจากประเทศในยุโรปตะวันออก "หลังม่านเหล็ก" (จีนแดงก็ดูเหมือนจะปลอดสื่อลามกเป็นส่วนใหญ่ตอนนี้มีสื่อลามกภาษาจีนมากมายบนอินเทอร์เน็ต แต่ฉันยอมรับว่าไม่รู้เกือบทั้งหมดว่ามันถูกผลิตขึ้นที่ไหนในบรรดาคนจำนวนมากของโลกที่ครอบคลุมภาษาจีน - วัฒนธรรมการพูด) แต่หลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียตมีการสร้างสรรค์สื่อลามกออกมาทั่วยุโรปตะวันออกและในรัสเซีย การรวมกันของเศรษฐกิจที่อ่อนแอและนางแบบชาวสลาฟที่งดงามทำให้เกิดสื่อลามกขนาดเล็ก แต่ไม่มี ประเพณี ของการสร้างสรรค์สื่อลามกและโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน BDSM ผลงานบางส่วนก็ดูแย่อย่างน่าขบขันโดยที่นางแบบ“ ไม่อิน” โดยเฉพาะ เมื่อเวลาผ่านไปทักษะการผลิตได้พัฒนาขึ้นในบางประเทศและสื่อลามกที่ดีบางส่วนยังคงหลั่งไหลเข้ามา แต่ในประเทศอื่น ๆ (รวมถึงรัสเซียที่เหมาะสม) การผลิตสื่อลามกดูเหมือนจะแห้งลงอีกครั้ง ฉันคาดเดาว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการกลับมาของรัฐบาลเผด็จการในการเป็นพันธมิตรกับศาสนาออร์โธดอกซ์ แต่ฉันแค่เดาเท่านั้น สิ่งที่ฉันรู้แน่นอนก็คือฉันไม่เห็นสื่อลามกเชิงพาณิชย์มากมายที่ไหลออกมาจากสตูดิโอมอสโกและเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเหมือนเมื่อหลายสิบปีก่อน

ขอขอบคุณที่มาร่วมทัวร์ชมแหล่งที่มาของภาพอนาจารของโลกกับฉัน!